Ta przewlekła choroba zapalna, która zazwyczaj atakuje pacjentów między 18. a 35. rokiem życia, charakteryzuje się występowaniem bolesnych guzów, ropni oraz drenujących przetok.
Współautor publikacji w „The Lancet” podkreśla, że wiedza na jej temat jest wciąż niewystarczająca, zarówno wśród samych lekarzy, jak i w całym społeczeństwie.
Nowatorskie rozwiązanie leczenia
Międzynarodowy zespół, w skład którego weszli eksperci z Uniwersytetu Medycznego Charité w Berlinie, Uniwersytetu Northwell w Nowym Jorku, Mayo Clinic w Rochester, Wydziału Medycznego w Santiago de Chile, irlandzkiego Munster oraz Wydziału Medycznego Politechniki Wrocławskiej, zebrał i ocenił aktualną wiedzę naukową na temat tej choroby. Następnie, pod kierunkiem prof. Jacka Szepietowskiego, autora koordynującego cały proces, powstał pionierski model jej leczenia.
Wyniki opublikowane zostały pod koniec stycznia 2025 r. w prestiżowym czasopiśmie medycznym „The Lancet”.
Autorzy artykułu „Hidradenitis suppurativa” podkreślają, że zapalenie związane z HS wpływa na wiele organów. U pacjentów często rozwijają się choroby zapalne stawów, jelit, zaburzenia nastroju, depresje oraz zaburzenia metaboliczne, takie jak cukrzyca. To wszystko w konsekwencji wpływa na zwiększone ryzyko powstawania zaburzeń sercowo-naczyniowych.
Pierwsze nowoczesne terapie oparte są na neutralizacji poszczególnych cytokin zapalnych (cytokiny biorą udział w inicjowaniu stanu zapalnego, jego podtrzymywaniu, a nawet utrzymywaniu się patologicznego bólu), są już dostępne w leczeniu farmakologicznym HS.
W ostatnich latach uzyskano niezwykłe wyniki dotyczące mechanizmów patogenetycznych choroby, które poszerzyły możliwości kontrolowania schorzenia poprzez terapie biologiczne (jedna z najnowocześniejszych metod leczenia farmakologicznego, polegająca na podawaniu pacjentowi preparatów, których zadaniem jest zmniejszenie odpowiedzi zapalnej w organizmie, a tym samym zmniejszenie nasilenia objawów i zatrzymanie dalszego rozwoju choroby).
Krok w kierunku chorych pacjentów
Artykuł w „The Lancet” stanowi ważny krok w kierunku holistycznej opieki nad pacjentami cierpiącymi na tę wciąż mało znaną w społeczeństwie chorobę.